Doorgaan met gemeenschap als je pijn hebt? 

We nemen je mee in een blog geschreven door één van onze experten, Jacqueline Van den Bilt, coach voor vrouwen met vaginisme en pijn bij het vrijen. 

Verhalen over pijnlijke gemeenschap, ik hoor ze overal

In mijn praktijk voor coaching bij vaginisme en pijn bij seks hoor ik veel verdrietige verhalen over het niet kunnen hebben van fijne gemeenschap. Maar niet alleen daar, ook op feestjes, verjaardagen en vergaderingen vertellen vrouwen mij hun ervaringen met pijnlijke gemeenschap, zodra ze horen wat ik doe voor mijn werk.
“Ja het doet wel pijn, maar is zo weer over.” Of “Ja moet ik het dan helemaal niet meer doen, nu het opeens pijnlijk is geworden?” of “ De laatste tijd word ik minder snel opgewonden, penetratie lukt dan wel, maar het is niet zo lekker meer.” “Ik ben doorgegaan met gemeenschap ondanks dat de huid rond de vagina pijnlijk aanvoelde.” “Zes weken na de bevalling hebben we gemeenschap gehad. De verloskundige had gezegd dat het wel weer kon dan. Maar het was heel pijnlijk. We bleven het proberen maar het bleef pijn doen.

Nee, niet doen!!!

Juist op die momenten weet ik niet altijd wat ze van mij verwachten. Wat ik kan en mag zeggen. Immers deze vrouwen zijn niet bij mij gekomen voor mijn expertise. Maar alles in me roept: “Nee, niet doen!!! 

Hebben deze vrouwen vaginisme of pijn bij de gemeenschap?

Op sommige momenten voel ik me vrij om wat vragen te stellen en wat uitleg te geven. Het gekke is dat deze vrouwen voor het gesprek niet zoveel hebben nagedacht over dat ze met pijn gemeenschap hebben. Ze vinden het natuurlijk niet fijn, maar gaan ondanks dat toch door. Vaak herkennen ze zich niet in de doelgroep waarmee ik werk. Terwijl ze er wel onder vallen.

Gevolgen bij gemeenschap blijven hebben ondanks pijn

Ik probeer wel eens met een voorbeeldje de vicieuze cirkel uit te leggen wat er met de huid rond de vagina en de bekkenbodemspieren gebeurd wanneer je blijft doorgaan met gemeenschap. Ik zie de vrouwen nadenken en zich herkennen in het proces van vaak steeds meer pijn of verkramping.
Ik stel ook de vraag:  “Wat maakt dat je doorgaat ondanks de pijn?” Dan kijken ze me aan en zeggen: ”Ja eigenlijk is het best stom he.” Vaak hebben ze er niet veel over nagedacht.
Ik wel. Ik zie en hoor bijna dagelijks de gevolgen.

Hebben al deze vrouwen ook vaginisme?

Of deze vrouwen vaginisme hebben? Veel van deze vrouwen kunnen technisch wel gemeenschap hebben, maar hebben altijd pijn gehad. Of is het eerder wel heel fijn geweest maar nu niet meer. Het feit is dat ze pijn hebben bij de penetratie. Hiermee wordt heel vaak de verkramping en pijn versterkt en ook de emotionele kant.