Menu

De menstruatiecyclus: dagboek van een sensuologe

Blog overzicht

Eerst en vooral: welkom in mijn hoofd en in mijn buik. Dit ‘dagboek’ is opgedeeld in vier delen, de vier weken die ik onderscheid in mijn cyclus. Deze ervaringen zijn geheel persoonlijk, elke vrouw is anders. Dat maakt ons net zo mooi! Maar, heel misschien, kan mijn dagboek wel wat (h)erkenning bieden voor andere vrouwen. Hulpmiddeltjes die voor mij werken kunnen dat ook voor jou, of net helemaal niet. Dat is zo oké. Zorg dragen voor onszelf elke dag van de maand, in welke fase van de menstruatiecyclus dan ook, is key. Zelfliefde all the way… Let’s go :-)

Week 1

Ik lig al een uur in bed met pijn aan de onderkant van mijn buik. Ik heb afgesproken met mijn vriend, en heb eigenlijk veel zin om te bellen en te vragen of hij niet naar mijn huis wil komen. De moed zakt me in m’n schoenen bij de gedachte aan nog door de kou te moeten fietsen. Na een tijdje pak ik mezelf op, spring op m’n fiets en vertrek. Ik ben mijn straat nog niet uit of mijn ketting valt al van de fiets. Te voet dan maar, met veel tegenzin. In joggingbroek, met een sweater en een kap op m’n hoofd moet ik dan nog door de meest bezochte uitgangsbuurt van de stad. Halverwege de tocht begin ik keihard te huilen. Waarom? Geen idee. Ik kom aan bij mijn lief, val hem in de armen en vind eindelijk wat rust. Als ik wat later naar toilet ga zie ik dat een rode vlek in mijn beige slipje zit. Aha! Ik begin luidop te lachen. Het is weer die tijd van de maand…

De week dat ik bloed ervaar ik doorgaans minder heftig dan de week erop voorafgaand. Ik vind het eerder irritant. Het constant rekening houden met een tampon die om de paar uur moet veranderen, geen al te mooie lingerie dragen (ehm… daar wil je toch geen vlekken in? J), veel minder zin in seks en dan nog geregeld pijn in de rug of onderbuik.

Gelukkig zijn er een paar ‘kleine gelukskes’ die me door zo’n week helpen. Minder zin in seks, ja, maar ook niet helemaal… Het mag voor mij dan allemaal wat sneller gaan en iets inbrengen zie ik dan niet altijd zitten. Een handdoekje tijdens het vrijen is natuurlijk aan te raden, maar als ik daar geen zin in heb is de Jouvence een perfecte oplossing! Die hoef ik enkel op mijn clitoris te plaatsen, voor een heel bijzondere sensatie. Om alleen mee te spelen, of samen. Ah ja, en chocolade. Dat is ook zo'n 'klein gelukske' :-). 

Week 2

Yes yes, ik voel het al op de laatste dag van mijn maandstonden. Ik kom weer tot leven! Mijn hormonenlevel bereikt zijn piek en ik voel me vrouwelijker dan ooit. Ik kan terug in spiegels kijken zonder mezelf te bekritiseren, heb enorm veel zin in sensualiteit en heb het gevoel het leven weer aan te kunnen.

Nu mag het allemaal wat spannender, graag draag ik dan al eens een slipje met open kruis onder een jurkje. Enkel mijn vriend daarvan op de hoogte en dan samen even de stad in… Door de vrouwelijkheid durf ik ook wat meer te experimenteren: ‘Wil je mij eens vastbinden?’ :-) Leuke handboeien en eventueel een zweepje brengen me in hogere sferen. Wat is het toch weer zalig om vrouw te zijn! Als ik alleen mijn lichaam wil ontdekken, gebruik ik een speeltje om in te brengen. Geen gedoe met handdoeken meer, enkel genieten!

Week 3

Deze week ervaar ik echt wel gewoontjes. Ik ga door de dag zonder nog bewust stil te staan bij mijn lichaam en mijn hormonen. De piek van oestrogeen is al wat gedaald en mijn gevoel is weer ‘normaal’. Ik persoonlijk zit niet altijd graag stil en denk dan al snel: Let’s spice things up!

Een nieuw lingeriesetje waar ik me helemaal sensueel en helemaal mezelf in voel. Dat maakt deze week weer helemaal speciaal! Ook zo fijn om nu wat extra stimulatie te gebruiken. Met een blinddoek op de ogen gestreeld worden door een zachte veer op het hele lichaam zorgt voor vele prikkels. De spanning wordt nog extra opgebouwd als er nog een sensuele muntcrème op mijn tepels en clitoris wordt aangebracht…

Natuurlijk hoeft niet elke dag een spannende en sensuele dag te zijn, en is ‘gewoon’ ook perfect oké. Alleen (of samen) fijne dingen doen en daar eens heel bewust van genieten. Een goeie kop thee zetten, al die geuren innemen en de warmte van de tas tussen mijn handen voelen. Door de regen lopen en genieten van die druppels op m’n gezicht. In het park zitten en het gras zalig fris tussen m’n tenen voelen. Lekker simpel, maar,… Oh. Zo. Fijn.

Week 4

Als ik niet naar mezelf in een vitrine van een winkel kan kijken, als ik ’s ochtends opsta met een joekel van een pukkel op m’n kin, als mijn lief me ’s avonds eens goed wil vastpakken en ik denk ‘Raak. Mij. Niet. Aan.’ Dan weet ik al vaak hoe laat het is… De ergste van de vier weken, het gevreesde stuk van de maand is nabij… Ja ja, tuurlijk overdrijf ik :-), maar eens de dagen voor mijn maandstonden er zijn, voel ik me soms echt miserabel.

Huilbuien. Een mix voor brownie kopen, die bakken, en in plaats van te delen die helemaal zelf opeten (tja, ik stak er al dat werk in, dat verdient toch een beloning?;-)) en elke avond in onesie spenderen in de zetel, in plaats van opgemaakt in de stad. We zijn er weer.

De krampen in mijn onderbuik beginnen al, maar bloed is nog nergens te bespeuren. Ik verwen mezelf met warmte: want anders heb ik het veel te koud. Een lekker massagehartje op dat plekje leggen, daar, waar de krampen zich manifesteren. Een warm bad… Hoe zalig. En als ik daar dan uit kom, een massagekaars aansteken en niet masseren of gemasseerd worden, maar die heerlijk over mijn eigen lichaam uitsmeren. Die warmte voelt fantastisch, de olie verzorgt m’n huid. Dat extra beetje zelfliefde doet me enorm deugd, en dat probeer ik dan ook te doen doorheen de rest van deze week. Op aanraden van een vriendin zet ik een PMS*-playlist op: ik voel me begrepen en gehoord. Eens goed uithuilen bij ‘Bleeding Love’ van Leona Lewis kan maar goed doen denk ik dan, en nog eens in thema ook;-).

En dan… Beginnen we helemaal opnieuw! Ik vind het fijn om bewust te zijn van de verschillende fases van die cyclus. Het help me enorm om dingen te relativeren: ‘Ahja, daarom ben ik nu zo prikkelbaar…’ of ‘Daarom heb ik nu zoveel zin in een stuk chocolade’. Clichés, I know, maar ze zijn cliché voor een reden. In mijn agenda de eerste dag van mijn maandstonden aanduiden met een fluoroze stift hielp om een zicht te krijgen in die verschillende fases. Ik kan het alleen maar aanraden! Het bracht me dichter bij mezelf en bij mijn lichaam. Enorm waardevol om daar even mindful in te zijn.

Een video die op een fijne manier uitlegt hoe een menstruatiecyclus verloopt:

This is Your Period in 2 Minutes | Glamour 

Een boek dat ik ooit las en me motiveerde bewust bezig te zijn met mijn cyclus:

Jaar van het nieuwe verhaal - Daan Borrel

*PMS: Premenstrueel Syndroom. Lichamelijke en geestelijke klachten in de week voorafgaand aan de menstruatie. (Denk aan pijn in de onderbuik, stemmingswisselingen,…)